مدرسه باوهاوس

باوهاوس را باید نقطه عطفی در مدرنیسم به شمار آورد. ارتباط بزرگ ترین معماران قرن مانند لوکور بوزیه، فرانک لوید رایت، کروپیوس، میس و اندروهه و ... با باوهاوس خود دلیلی است بر عظمت مدرسه باوهاوس ؛به گونه ای که هنوز هم بعد از گذشت یک قرن به عنوان هنرکده ای جهانی معرفی میشود.مدرسه باوهاوس را میتوان بزرگ ترین و مشهورترین مدرسه هنری قرن بیستم در زمینه های مختلف هنر، معماری، طراحی و ... دانست که در آن بزرگ ترین و معروف ترین معماران و هنرمندان سراسر جهان حضور داشتند. باوهاوس طی چهارده سال حضور خود نه فقط به عنوان یک مدرسه هنری، طراحی و با مدتی تأخیر در زمینه معماری تجلی یافت بلکه به مثابه تنها محملی بود که مدرنیسم اروپا در آنجا محک خورد .باوهاوس سازمانی بود که در تمامی رفرم های اصلاحی عصر خود شرکت جست و جریانی شد که بازتاب های وسیعی در همه آیتم های هنری جهان داشت. هرچند هرازگاهی مدیران و مدرسان مدرسه به دلایل شرایط سیاسی و اجتماعی از اهداف شیوه باوهاوس فاصله میگرفتند ولی با تمام این تفاسیر ازآنجاییکه روش های آموزشی و موقعیت هنری آن به صورت سازمانی درآمده بود که بارها مورد تقلید و بعضاً انتقاد بزرگان قرار گرفت از این منظر به عنوان ضرورتی ماندگار درآمد که همواره در پی مشروعیت خود بود. باوهاوس که در سرزمین زادگاه گوته و نیچه (که خود از بزرگان آن دوران بودند ) یعنی آلمان تأسیس شد از سال 1919 لغایت 1933 برقرار و همواره با مسائل حاد سیاسی مواجه بود تا آنجا که سرانجام قربانی این درگیریها گردید. باوهاوس اولین مدرسه عالی بود که با اولین حکومت دموکراتیک آلمان پیوند داشت. این نزدیکی به ارتباط «والتر گروپیوس»با «گراندوک ساکس» و «ایهار» برمیگردد .در سال 1915 «هنری وال دو ولد» که خود از بزرگان هنر آن دوره بود پیشنهاد کرد که والتر گروپیوس از بزرگ ترین معماران عصر خود در مدرسه هنرها و صنایع دستی جانشین او شود . ازاین رو در سخنرانیهایش تصریح میکرد که تمایل دارد گروپیوس مدیریت بخش جدید معماری را بر عهده بگیرد و در راستای همین تلاش ها والتر گروپیوس در سال 1919مدیریت دو مدرسه را به عهده گرفت و در همان سال هر دو مدرسه را درهم ادغام نمود که با نام مدرسه دولتی باوهاوس در وایهار شهرت یافت.این پیش زمینه تفکر تاریخی والتر گروپیوس نشان میدهد که او در فکر تأسیس یک موسسه فراگیر هنری بود و تمامی تلاش های مدرسه باوهاوس پیوند دادن هنر معماری و سایر رشته های هنری مانند : مجسمه سازی، نقاشی، طراحی و صنایع دستی بود. او میخواست تمامی هنرهای موجود را در یکجا جمع کند و به همین دلیل طی بیانیه ای در سال 1919 تمامی این هنرها را به شکل مدون درآورد. حوزه هنری اکسپرسیونیسم هم به فاصله کوتاهی بعد از اولین ماه های جنگ جهانی اول به وجود آمد که به طورکلی به جنبش هنرها و صنایع دستی قرن نوزدهم مرتبط میشد. مهارت والترگروپیوس در انتخاب و گزینش همکارانش موجب شد تا سرانجام این مدرسه به عنوان یک مرکز هنری و روشنفکری جمهوری به شمار آید. هنرمندانی که به عنوان استاد استخدام میشدند از بزرگ ترین و نخبه ترین هنرمندان دوران خود به شمار میآمدند مانند: لایونل فینگر، اسکار شلمر، ژرژموش،پل کله،واسیلی کانه ینسکی و گرهارد مارکس و... این افراد در دوره های مقدماتی آموزش که برای تمامی مبتدیان اجباری بود شرکت میکردند و آموزش هایی مانند مجسمه سازی، شیشه گری، عکاسی، تئاتر، فلزکاری، کارهای چوبی، سرامیک سازی، فن چاپ، آگهیهای تبلیغاتی، طراحی نمایشگاه ها، نقاشی دیواری، و حتی بافندگی را به دانشجویان میآموختند . یادگرفتن این آیتم ها فرصتی بود تا اعضا بتوانند برای خود درآمدی کسب نمایند و در پایان هر دوره هم برای اعطای گواهینامه به اعضا و استادکاران امتحاناتی برگزار میشد . یکی از مهم ترین کارهای گروپیوس آزاداندیشی او در نوع آموزش بود و او اصول فرم را که بارزترین مطالعه دانشجویان را نشان میداد فارغ از تمامی پیش زمینه های تصوری و تصویری در زمینه های الگوسازی به صورت آزادانه به دانشجویان میآموخت. مدرسه هنری باوهاوس و در رأس آن شخص گروپیوس شعار وحدت و یکپارچگی هنر و فناوری را به عنوان بارزترین نقطه یادگیری سر میداد.