فوت آلودگی

اخیرا در خصوص نقش 20 تا 30 درصدی مصرف سوخت در ساختمان ها بر روی آلودگی هوا مطالبی در این طرف و آن طرف میشنویم و میخوانیم که البته در جای خودش ( و نه در جای دیگری) قابل تامل است؛ ولی آیا این به معنی آن است که این موضوع هیچ جنبه مثبتی ندارد ؟ کسانی که این طوری فکر میکنند چرا از این زاویه نگاه نمیکنند که این وسط هر کسی با هر کسی مشکلی دارد میتواند آلودگی هوا را گردن او بیندازد ؟ ! مثلا میتوان گفت اشکال از کارخانه های تولید دستگاه های سوخت مثل بخاری و پکیج است که محصولات شان بد کار میکند و موجب آلودگی هوا میشود؛ یا سازمان استاندارد بر کارخانه های تولیدکننده بخاری به خوبی نظارت و محصولات آنها را کنترل نمیکند ، یا پالایشگاه ها که گاز تولیدی آنها ناخالصی دارد و موقع سوختن دود میکند ، یا سازنده های ساختمان ها که آنها را غیرعایق میسازند و چون هدرروی انرژی زیاد است ساکنان مجبورند برای گرم شدن سوخت بیشتری بسوزانند ، یا شهرداری که گل و گیاه بیشتری نمیکارد تا هوا تمیز شود ، یا سازمان حفاظت از محیط زیست که هوا را فوت نمیکند تا آلودگیها از آسمان شهر بیرون برود و... مَخلص کلام اینکه باید به هر تهدیدی به چشم فرصت نگاه کرد؛ حالا البته تعدادی زیادی هم فرصت این وسط از دست میرود که مهم نیست ، چیزی که ما زیاد داریم فرصت است !