درد دل یک متقاضی مسکن مهر

داشتم فکر میکردم باخبر افزایش 25 درصدی نرخ آورده متقاضیان مسکن مهر، چه طور درد دلم را بیان کنم که یک وقت یکی از مسئولان به خودش نگیرد که یاد رمان مشهور «هر انسان چقدر زمین می خواهد» اثر لئو تولستوی افتادم. یادم آمد وقتی قرارداد مسکن مهر در شهر جدید را به من دادند، گفتند خوشحال باش که 18 ماه بعد خانه شما آماده میشود و تو صاحب خانه میشوی. از آن روز موعود تحویل خانه به قول خودشان 8 ماه هم میگذرد اما خبری نشد. پیگیر شدم و در جواب گفتند کشتی پیمانکارها و انبوه سازهایی که باید خانه ها را تکمیل میکردند به گل نشسته! طی فاصله زمانی دو سالی که گذشت طی دو دستورالعمل شماره 1 و 2 به ترتیب متری 40 هزار تومان و 15 هزار تومان به قیمت ساخت پروژه های مسکن مهر اضافه و متقاضیها را به این وسیله امیدوار کردند که مازاد افزایش قیمت ساخت مسکن مهر را بپذیرند تا زودتر به رویای خانه دار شدنشان برسند. یادم است با همسرم مشورت کردم که چه کارکنیم، دیدیم راهی جز دوباره زیر بار وام رفتن نیست، جالب این است که داشتیم ضرر دیرکرد وام را که به آورده مسکن مهرمان تزریق میکردیم، که فهمیدیم دستورالعمل شماره 3 مبنی بر افزایش چند باره مسکن مهر هم توسط مسئولان صادرشده؛ آن هم تا سقف متری 100 هزار تومان! ما که شوکه شدیم اما شما شوکه نشوید چون گویا این سقف افزایش متری 100 هزار تومان به واحدهای مسکن مهر، با مجموع دستورالعمل های یک و دو است. جالب تر این که گفته اند اگر دیگر نمیتوانید این افزایش نرخ را بپردازید رویای خانه دار شدن را فراموش کنید و واقعیت فروش قراردادهای خانه هاتان را بپذیرید. کمی که حساب وکتاب کنیم میبینیم ساخت مسکن مهر که قرار بود متری 300 هزار تومان باشد حالا با این احتساب شده متری 400 هزار تومان، یعنی عملاً 25 درصد گرانی مسکن مهر! از مسئولان جویای این همه افزایش قیمت مسکن مهر میشوم، میگویند این وضع به خاطر این است که کشتی پیمانکاران و انبوه سازان به گل نشسته، البته خدا را شکر اما یکی نیست به این سروران بگوید فرق نجات کشتی به گل نشسته پیمانکارها و انبوه سازها در این گیرودار در ازای به گل نشاندن کشتی متقاضیان مسکن مهر در چیست؟! جوابی جز این فلسفه که هر انسان مگر چه قدر زمین میخواهد، در ذهن من تداعی نمیکند. مسئولان را نمیدانم!