مقابله معماری با ناهنجاری

کودکانی که در فضاهای نامناسب رشد میکنند، همسایگانی که به دلیل عدم عایق صوتی مناسب در جریان تمام دعواها و درگیریهای همسایه قرار میگیرند و جوانی که والدینش برای بزک نمای ساختمان خود بها میپردازند تا در بهترین ساختمان های نمارومی زندگی کنند که در درون تاریک و بیکیفیت است، توسط معماری تحقیر میشوند و درمییابند که ارزش انسانی آنها به تظاهر و خودسانسوری است نه آسایش درونی. کاربرانی که در اتاق هایی فعالیت میکنند که معمار و طراحشان برای خودنمایی سقف و دیوار آن را کج و ناموزون طراحی کرده است یا از رنگ های سیاه و قرمز و بنفش و خاکستری استفاده کرده است، به جنون کشیده میشوند، آکنده از خشم و نفرت میشوند و این احساسات وحشیانه ر ا به جامعه تعمیم می دهند . معماری میتواند و باید در مقابل این ناهنجاریها مقابله نماید. اکثر مجرمان در فضایی سر شار از آشفتگی پرورش پیدا کرده اند که بر روح و روان آنها تأثیر ناگواری گذاشته است. معماران باید با پیش بینی کردن تمهیداتی محله های امنی را به وجود بیاورند که مردم بتوانند در آن احساس آرامش کنند.به بیان دیگر میتوان گفت؛ معمار و معماری یک پایه مهم انسان سازی و فرهنگ سازی یا مجرم سازی و فرهنگ ستیزی در جامعه است.