بازارها در انتظار

فعالان اقتصادی به نتایج انتخابات ریاست جمهوری چشم دوخته اند تا ببینند چه کسی سکان هدایت نهاد اجرایی کشور را در دست میگیرد. این نقطه چنان برای آنان مهم است که بسیاری از بازارها در انتظار روشن شدن پاسخ این پرسش مهم، از سرمایه گذاری و تبادلات تجاری کلان خودداری میکنند. یکی از این رکودها غیر از بازار مسکن، رکود بازار فلزات پایه مانند فولاد است. فلزات رنگی مانند مس نیز که حتی در زمستان گذشته در رونق معاملات رکورد میزدند، اکنون با کاهش تقاضا مواجه شده اند. اگر واقع بینانه بنگریم، خواهیم دید که بازار بیش از هر زمان نیاز به تأمین مالی را احساس میکند و شاید به همین دلایل است که حتی تحولات جهانی مانند کاهش بهای طلا،تحولی آنچنانی در بازار داخلی کشور ایجاد نمیکند. طبعاً برای رونق بازار همه راه ها باید به حمایت از تولید و افزایش میزان آن ختم شود اما این مهم که اساسیترین مؤلفه در رونق اقتصاد هرکشوراست خود نیازمند تأمین مالی است که میتواند با تصمیمات دولت آتی به ویژه در بخش های راهبردی مانند گسترش روابط بین الملل تحقق یابد. بیشک نقدینگی کلان باید ساماندهی شود تا از مدار سرگردان سوداگری بیجا خارج شده و به سرمایه ای برای تولید ارزش افزوده، اشتغال زایی و در نهایت ارزآوری منجر شده و تولید ناخالص داخلی را افزایش دهد.