5 راهکار برای نجات صنعت سیمان
یک کارشناس با علت اصلی وضعیت ناخوشایند شرکت های سیمانی، 5 راهکار برای نجات این صنعت پیشنهاد داد که در مرکز آن وزارت صنعت قرار دارد. به گزارش پیام ساختمان، علیرضا راستگو با اشاره به اینکه ارزان فروشی هم مانند گران فروشی اقدامی نامناسب بوده و به مصلحت کشور نیست، اظهار داشت: صنعت سیمان به رغم سرمایه گذاری 3 میلیارد دلاری سال های گذشته و بهره مندی از انواع انرژی، با وضعیت ناخوشی روبرو بوده که ناشی از برخی ناهماهنگی ها و نبود شرط حیاتی تداوم صنایع یعنی قیمت منصفانه است. وی ادامه داد: وقت آن رسیده تا وزارت صنعت با هماهنگی ارگان های مانند سازمان امور مالیاتی و تولیدکنندگان مخصوصا هلدینگ ها برنامه ای اندیشه و اجرا کند تا شرکت های سیمانی طبق الگوی مشخصی حرکت کند. در این زمینه توجه به پیشنهاداتی می تواند در میان و بلندمدت منجر به بهبود صنعت سیمان شود. این کارشناس ادامه داد: اولین راهکار، مشخص کردن سهمیه و تکلیف به شرکت های سیمانی که توان صادراتی دارند و تامین نیازهای داخل از طریق شرکت های مستقر در مرکز ایران است. به این ترتیب می توان از کارخانه های سیمان مانند هرمزگان، خوزستان، بهبهان، خاش، کرمان، دشتستان، ساروج، صوفیان، کردستان، ایلام و شرکت های سیمان شرق و غرب و…، خواست تا با سهمیه مشخصی زمینه صادرات نظامند را فراهم آورند. راستگو افزود: این راهکار طی سال های اخیر توسط فولاد سازان اجرایی شده و طی آن شرکت های همجوار مرزها اقدام به صادرات و شرکت های مرکزی، نیازهای داخلی را تامین کرده اند و حتی برخی از شرکت های این صنعت مانند فولاد خوزستان با صادرات 70 درصد محصولات در سال جاری، قادر به ارزآوری حدود 1.5 میلیارد دلاری شده اند. وی با اشاره به تجربه عدم توان انجمن سیمان، هلدینگ ها و شرکت های سیمانی به ایجاد ضمانت اجرایی سهمیه بندی و عدم تخفیف در فروش محصول به داخل، تاکید کرد: راهکار دوم این است که وزارت صنعت اقدام پیاده سازی ضمانت هایی برای اجرای دقیق سهمیه بندی و فروش به قیمت منطقی کند. چرا که در صورت ادامه ارزان فروشی و گاه فروش نسیه که منجر به عدم وصول مطالبات می شود، می تواند صنعت سیمان را با مشکلات بیشتری مواجه کند. وی ادامه داد: در این مورد، وزارت صنعت با هماهنگی سازمان امور مالیاتی می تواند اقدام به اخذ مالیات بر ارزش افزوده بیشتر از شرکت های متلخف در رعایت سهمیه بندی و قیمت های مصوب کند. راستگو در مورد راهکار سوم هم به بورس پرس گفت: توجه وزارت امور خارجه به فراهم کردن بسترهای مناسب برای صادرات سیمان از شمال، جنوب، شرق و غرب به کشورهای همسایه و ایجاد شرایطی برای صادرات با قیمت های جهانی و همچنین توسعه حمل و نقل ریلی، زمینی و دریایی، می تواند تبعات بسیار مثبتی به همراه داشته باشد. این کارشناس صنایع ادامه داد: راهکار بعدی نجات صنعت سیمان این است که بانک ها، صندوق توسعه ملی، وزارت صنعت و… تا اطلاع ثانونی از شروع به کار هر گونه طرح سیمانی پرهیز کرده و ترجیحا واحدهایی با پیشرفت 30 تا 40 درصدی را هم تا زمان تعادل بازار سیمان متوقف کنند. راستگو راهکار پنجم را لزوم استفاده از سیمان و سازه های بتنی در تمام بافت های فرسوده، مناطق زلزله زده و محروم، طرح های ساختمانی وزارت راه و دیگر ارگان ها و اولویت به مناقصات با سازه های سیمانی دانست و ادامه داد: با این راهکارها و اجرای سیاست های هماهنگ، می توان طی 2 سال آینده شاهد بهبود وضعیت صنعت مهم سیمان و برگشت به جایگاه واقعی آن در اقتصاد و کمک به صادرات غیرنفتی بود.
انتهای خبر/پیام ساختمان
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :