پنجره های کارآمد در صرفه جویی در انرژی
مترجم: نادیا زکالوند پنجره هایی که موجب صرفه جویی در انرژی می شوند، با استفاده ترکیبی از لعاب پنجره، چندلایه بودن، درزهای کاملا گرفته شده، قاب های عایق بندی شده و پنجره های گاز پر می توانند نیاز به حرارت، خنک سازی و یا نور مصنوعی در ساختمان را به حداقل برسانند. در یک خانه معمولی، 30درصد حرارت و یا خنکی هوا از طریق پنجره ها هدر می روند. معمولا انرژی از طریق رسانایی، تابش، انتقال گرمایی و نشت هوا هدر می رود. اما با استفاده از پنجره هایی که به صرفه جویی در مصرف انرژی کمک می کنند می توان با تمام این فرآیندها مبارزه کرد و از هزینه های انرژی تا حد زیادی کاست. برای اینکه بتوان در مصرف بهینه انرژی در ساختمان موفق بود باید به شرایط آب و هوایی، جهت نصب پنجره و اینکه چه پنجره ای برای ساختمان مناسب است توجه کرد. سازمان های مختلف که درزمینهٔ بهینه سازی انرژی فعال هستند، پنجره ها را بر مبنای کارآمدی شان و مناسب بودنشان برای مناطق و اهداف مختلف، درجه بندی کردند. بسیاری از این درجه بندی ها در نصب پنجره های سقفی و درهای شیشه ای استفاده می شوند. در ادامه این راهنمایی ها شرح داده شده اند: مشخصات یک پنجره کارآمد فاکتور یو( U): این فاکتور میزان حرارتی را که از پنجره عبور می کند، نشان می دهد. این درجه بندی ممکن است به کل پنجره( شیشه، قاب و غیره) اعمال شود و یا فقط تنها شیشه پنجره را در نظر بگیرد. اندازه پایین فاکتور یو نشان دهنده این است که پنجره به خوبی عایقبندی شده است و ازنظر انرژی کارآمد است. اندازه 30/0، بسیار خوب است. ضریب کسب حرارت خورشیدی: این ضریب مربوط به مقدار حرارتی است که از درون پنجره عبور می کند. چنانچه این ضریب بالاتر از 55/0 باشد، پنجره مذکور می تواند هوای داخل خانه را در هوای سرد، به خوبی کنترل کند و همچنین ضریب کمتر از 40/0 برای آب وهوای گرم مناسب است. ضریب عبور نور مرئی: این ضریب گویای مقدار نور مرئی است که از درون پنجره عبور می کند. این ضریب با مقیاس صفر تا یک ، سنجیده می شود. در مقیاس صفر هیچ نور مرئی عبور نمی کند و در حالت یک، عبور کامل نور مرئی وجود دارد. وجود ضریب بالا، نیاز به نور مصنوعی در داخل ساختمان را کم می کند. روکش ها، لعاب و سایه روشن های پنجره ها می توانند از مقدار این ضریب بکاهند. مگر اینکه این موارد به صورت طیفی انتخاب شده باشند. بدین معنا که جلوی عبور طول موج های خاصی از نور خورشید را – که معمولا فروسرخ است- بگیرد. نسبت عبور دهی نور به گرما: نسبت عبور نور مرئی به کسب حرارت خورشیدی را نسبت عبور دهی نور به گرما گویند. میزان بالای این نسبت، یعنی اینکه پنجره مذکور میزان عبور نور را نسبت به حرارت موجود تنظیم می کند. پوشش های با انتشار کم: این پوشش ها درواقع، عایق های اکسید فلزی شفافی هستند که عبور طول موج های بلندتر انرژی را مسدود می کنند اما نور مرئی( که طول موج کوتاه تری دارد) را از خود عبور می دهند. پنجره های دارای پوشش های با انتشار کم، بسته به نوع آب وهوا، می توانند حرارت داخل خانه را کنترل کنند. نشت هوا: نشت کم هوا، همیشه به عنوان گزینه ای خوب مطرح است. میزان نشت هوا از پنجره ها باید کمتر از 8495 سانتی متر مکعب در یک مترمربع پنجره باشد و پنجره ها باید طوری نصب شوند که جلوی نشت هوا از اطراف لبه ها گرفته شود. پنجره هایی که به سمت بیرون باز می شوند، محکم تر از پنجره های کشویی هستند. پنجره های پرشده با گاز: برخی از پنجره های دوجداره را با گازهایی مانند گاز آرگون و یا کریپتون پر می شوند، چراکه نسبت به هوا، عایق های بهتری هستند. سازندگان از ترکیب این دو گاز استفاده می کنند چراکه آرگون ارزان تر است اما کار آیی کریپتون بیشتر است. عوامل بیرونی: کار آیی پنجره ها، تنها به خود ویژگی های پنجره محدود نیست. بلکه در سایه قرار گرفتن پنجره- با نصب سایبان و یا استفاده از گیاهان- ساختمان در تابستان خنک نگهداشته می شود. همچنین پرده و یا کرکره ها می توانند نور و حرارت موردنیاز ساختمان را حفظ کنند. با در نظر گرفتن ویژگی های فوق می توان از کیفیت پنجره در خصوص حفظ انرژی مطمئن شد.
انتهای خبر/پیام ساختمان
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :