دولت بخش خصوصی را رها کند

شرکت ارتعاشات صنعتی ایران بیش از دو دهه است که در زمینه طراحی و تولید انواع لرزه گیرهای لاستیکی، اتصالات آکاردئونی، اتصالات پارچه ای و شیلنگ های فلزی و غیرفلزی فعالیت می کند و بیش از 15 سال است که موفق به اخذ گواهینامه های مدیریت کیفیت ISO 9001 و مدیریت محیط زیست ISO 14001 در تولید لرزه گیرهای لاستیکی شده است. داریوش خدابخشی، مدیرعامل این شرکت در گفتگو با پیام ساختمان می گوید: دولت به جای نقش حمایتی از بخش خصوصی بیشتر یک عامل بازدارنده برای این بخش بوده است . در خصوص فعالیت های شرکت و محصولات تولیدی توضیح بفرمایید. ارتعاشات صنعتی ایران اولین تولیدکننده لرزه گیر در ایران است که از سال 1345 فعالیت خود را با لرزه گیرهای لاستیکی شروع کرده است، بعدازآن فعالیت های این شرکت گسترش یافت و محصولات لرزه گیرهای فلزی، متال و پارچه ای نیز در چرخه تولید قرار گرفت. اکنون نیز حدود دو سال است که تولیدکننده شلنگ های هیدرولیک و صنعتی هستیم و در این زمینه هم محصولاتمان تحت لیسانس شرکت های دندروف آرژانتین و آلفاگامای ایتالیاست. به طورکلی تولید انواع اکسپنشن های صنعتی که حدود 30 تا 40 درصد تولیدات ما در بخش مصارف ساختمانی است، همانند لرزه گیرهای لاستیکی ساختمانی و قطعات فلزی که بیشتر در موتورخانه ها و طبقات ساختمانی استفاده می شود و کاربرد عمده آن در برج های مسکونی، اداری یا تجاری است. می توان گفت لرزه گیرهای لاستیکی یکی از پرمصرف ترین تجهیزات مورداستفاده در تأسیسات ، موتورخانه ، صنایع پتروشیمی ، نیروگاهی و تجهیزات پمپ است که به طور هم زمان، لرزش، شوک، صدا و تمامی حرکات انبساطی، انقباضی و ... را در سیستم جذب می کند، ایمن سازی صنایع به ویژه تأسیسات ساختمان، لوله های آب داغ، خطوط لوله مواد شیمیایی و لوله های نفت و گاز را بدون آن غیرممکن است. به عنوان مثال ضربه ای که ناشی از حرکت سیال داخل پمپ هست را کنترل می کند که آسیبی به مجموعه پایپینگ وارد نکند. وضعیت بازار داخلی محصولات به چه صورت است؟ در تولید و عرضه این نوع محصول ما در ایران تک مرجع هستیم و بالغ بر 90درصد بازار توسط ما تأمین می شود، در کنار ما چند تولیدکننده کوچک هم هستند اما عمده محصولات را ما عرضه می کنیم. اما به طورکلی، نمی توان گفت امسال افزایش فروش و تولید داشته ایم، تنها تلاش کردیم با گسترش تولیدات صادراتی حجم میزان تولید سال قبل را حفظ کنیم، عمده مشکل ما کمبود نقدینگی در بازار است، جنسی که تولید و عرضه می شود در زمان طولانی باید در انتظار بازگشت پول ماند. به عنوان یک تولیدکننده مشکلات و دغدغه های شما چیست، آیا شرایط تغییری کرده است؟ واقعیت این است که اجرای برجام در بخش صنعت تأثیری نداشته، درواقع صنعت ایران صنعت بسته ای است به طور مثال عملکرد صنعت ساختمان متأثر از این موضوع نبوده است. مشکل بخش خصوصی با دولت این است که نه تنها دولت یک کمک کننده آلترناتیو نیست بلکه بیشتر یک عامل بازدارنده برای بخش خصوصی بوده است. به عنوان مثال شرکت ما در دو سال گذشته بیشتر درگیر حل وفصل مباحث مالیاتی بوده است، بااینکه تاکنون از تسهیلات وام بانکی هیچ استفاده ای نکردیم ولی با مشکلات زیادی بابت ارزش افزوده، جرائم، مالیات و ... دست وپنجه نرم کردیم، بنابراین دولت به جای کمک به بخش خصوصی با ایجاد این شرایط از طرفی حرکت ما را کند کرده، از طرف دیگر نقدینگی ما را جذب کرده و به جای کمک به صنعت، حداقل در صنف ما فعالیت ها کند شده است. درحالی که ما می توانستیم نقدینگی را صرف بازارهای دیگر کنیم و اکنون حداقل 4 تا 5 پروژه در خارج از کشور با کشورهای کره و ترکیه برای ساخت قطعات و تقویت صادرات داریم، پول موجود به حساب سازمان مالیاتی می رود. دولت 80 میلیارد تومان مالیات از درآمدی که برای بودجه تعیین شده، به هر قیمتی تأمین می کند و عمده هم از تولیدکننده های بخش خصوصی است. چه انتظاری از دولت دارید؟ به طورکلی ما به دنبال دریافت کمک از دولت نیستم فقط چوب لای چرخ صنعت نگذارد. یک تولیدکننده، با داشتن 300نفر نیروی انسانی، می بایست از درصد عمده ای از مالیات ها معاف باشد اما ما نه تنها معاف نیستیم بلکه درصورتی که پرداخت به موقع با اظهارنظر یک حسابرس -کارمند اداره دارایی- مبلغ تعیین شده به تشخیص او تغییر می کند و هیچ منطقی هم برای آن وجود ندارد و به صراحت تأکید می کند یا مبلغ موردنظر را بپردازید یا حساب بانکی شما بلوکه می شود! تحت این شرایط چه راهی برای ما باقی می ماند؟ شرکت ارتعاشات صنعتی با سه شرکت خارجی و بزرگ دنیا مثل شرکت های آلمانی، ایتالیایی در حال جوینت شدن در زمینه تبادل دانش فنی و خرید محصولات است، اما برای این شرکت ها، مشاهده صورت های مالی و میزان پرداخت مالیاتی ما به دولت، علامت سؤال بزرگی است. برای یک سرمایه گذاری بزرگ باید 25 درصد سود خود یعنی 10 درصد از فروش را به دولت بپردازند اما در مقابل هیچ چیزی از دولت دریافت نمی کنند. کدام سرمایه گذاری حاضر به سرمایه گذاری در شرکت ما می شود؟ بنابراین اگر دولت بخش خصوصی را به حال خود رها کند می تواند فعالیت می کند اما وقتی بهروش های مختلف در فرایند فعالیت این بخش دخالت می کند، شرایط هیچ گاه برای تولید داخلی تسهیل نخواهد شد و شرایط فعلی تنها به تولیدکننده ها فشار وارد می کند نه به شرکت های بازرگانی! حضور در نمایشگاه های تخصصی چه دستاوردهایی به دنبال داشته است؟ نمایشگاه فرصت مناسبی برای ملاقات با مشتریانی است که به دلیل کمبود وقت امکان ملاقات با آن ها را نداشتیم به این ترتیب می توانیم ارتباط مستقیمی داشته باشیم. بررسی مشکلات کیفی و فرایند نصب، معرفی محصولات جدیدمان، ارائه پیشنهادت و ... بیشتر گپ و گفت با جامعه هدف و ایجاد فرصت برای توسعه ارتباطات با مشتریان محسوب می شود. اگر بخواهم نمایشگاه های داخلی و خارجی را مقایسه کنم، کیفیت نمایشگاه های تأسیسات نسبت به نمایشگاه های خارجی خوب است هرچند هزینه پرداختی بابت غرفه در داخل بیشتر است. همچنین در کشورهای خارجی به شرکت های تولیدکننده در نمایشگاه تخفیف می دهند اما در داخل این گونه نیست.