ترس مهندسان

سال هاست که صنعت ساختمان ما از عدم اجرای قانون به مراتب بیش از نبود قانون رنج می برد. نگاهی به قانون نظام مهندسی و مقررات ملی ساختمان ثابت می کند که چقدر آنچه انجام می دهیم با آنچه باید بر اساس نص صریح قوانین انجام دهیم، فاصله دارد. قوانین و دستورالعمل هایی که هر چند با استاندارد های روز جهانی فاصله دارند اما به راحتی از سوی مردم و مسئولان نقض می شوند. حال بعد از گذشت حدود 20 سال از قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان قرار است مبحث دوم آیین نامه آن اصلاح و بازنگری شود. اصلاحاتی که قطعا بر اساس اصول پذیرفته شده کشور های توسعه یافته صوت می گیرد و کارها روال منطقی تری به خود می گیرد اما مخالفان زیادی هم دارد. نگاهی به اظهارات مخالفان نشان می دهد که بیشترین نگرانی ها نه از اجرای قانون که به خاطر نبود پشتوانه قانونی برای مجازات تخطی کنندگان از قانون است. به طور مثال چنانچه شهرداری ها که بر اساس اصلاحات جدید نقش کلیدی در بازرسی ساختمان ها از نظر کیفی دارند، به این تعهدات پایبند نباشند وهمچنان که تجربه نشان می دهد اگر شهرداری ها باز هم با دریافت جریمه حاضر به چشم پوشی از تخلفات شوند، تکلیف چه خواهد بود؟ آیا تمام زنجیره دچار مشکل نمی شود؟ اینجاست که باید تمهیداتی برای جلوگیری از دور زدن قانون اندیشیده شود و نهاد فرادستی مانند وزارت راه و شهرسازی با پشتوانه های قانونی، همه نهاد ها و عوامل دست اندرکار را مجاب به به اجرای قانون کند.