پولم را بگیر؛ جانم را نگیر

گروه ساخت وساز: صنعت ساختمان جزء صنایعی است که در عین اینکه هیچ کس زیر بار مشکلات آن نمی رود، اما همه از آن انتظار درآمدزایی دارند. شهرداری، سازمان ثبت، دارایی، نظام مهندسی تنها بخشی از نهاد هایی هستند که دندانشان را برای مالکان و سازندگان تیز کرده اند و اتفاق بدجوری هم هوای همدیگر را دارند، مثلاً کافی است بخواهید برای ساختمان قدیمی تان سند بگیرید، بلافاصله از ثبت به شهرداری پاس داده می شوید تا پایان کار بگیرید و مبلغی به حساب شهرداری بریزید، بعد که تازه پایان کار گرفتید، این بار به نظام مهندسی ساختمان برای نقشه تفکیکی فرستاده می شوید. آنجا هم باید مبلغی واریز کنید. خلاصه اینکه برخلاف زمانی که پای مسائلی مانند کیفیت ساخت و ریزش ساختمان ها بر اثر گودبرداری غیراصولی پیش می آید و هیچ کس خودش را مسئول نمی داند، در زمان کارهایی مانند دریافت پروانه، پایان کار، سند و... اتوماسیون مالی جالبی بین نهاد ها برقرار است. یکی از این نهادها که اصولاً بیش از 70 درصد درآمد خود را بر صدور پروانه و اخذ جریمه تنظیم کرده، شهرداری است؛ بنابراین صرف مراجعه به شهرداری برای کار ساخت وساز یعنی پرداخت پول که همین پول را با لحاظ کردن هزار و یک جور بروکراسی اداری از مراجعان می گیرند. در ادامه تهیه سلسله گزارش های پیام ساختمان از مراجعات مردم به شهرداری ها سراغ یکی دیگر از مناطق 22 گانه تهران می رویم و نظر مردم را در مورد عملکرد شهرداری جویا می شویم. جانم را نگیر! ارباب رجوعی نفس نفس زنان پله های شهرداری را بالا می رود. از او در مورد دلیل مراجعه اش می پرسم. وی پاسخ می دهد: برای پرداخت جریمه تخلفم مراجعه کردم. چند ساعتی منتظر ماندم تا نوبتم برسد و حرفم را بزنم. تازه زمانی که نوبت بنده رسیده مسئول باجه محل کارش را ترک کرد و گفت: چند دقیقه صبر کنید. چند دقیقه تا 1/5 ساعت طول کشید. در نهایت مجبور شدم از شهرداری بیرون بیایم تا کمی هوایم عوض شود. به دوستم گفتم هر وقت آمد، مرا هم خبر کن. حالا ظاهراً تشریف آورده اند. وی افزود: واقعاً نمی دانم اینکه می گویند درآمد شهرداری ها نصف شده صحت دارد یا بازی است. من می خواهم به حسابشان پول پرداخت کنم اما برای همین کار هم باید التماس کنم. به خدا ما هم زندگی داریم. پولمان را می دهیم، وقت و جانمان را هم باید بدهیم. به گرفتن سند نمی ارزد امین، ارباب رجوع جوان که در حال برگشت از شهرداری است، می گوید ما پنج برادر هستیم که می خواهیم سهم یکی از برادرانمان را از خانه پدری پرداخت کنیم. برای این کار کارشناس رسمی دادگستری قیمت خانه را در بازدید از ساختمان تخمین زد. نظر کارشناس 300 میلیون تومان بود و باید به برادری که سهمش را می خواهد 60 میلیون تومان پرداخت کنیم اما تعجب کردیم که چرا قیمت خانه ما تا این اندازه پایین است. کارشناس عنوان کرد که اگر سند ساختمان را بگیرید، ملکتان ارزش افزوده بالایی پیدا می کند. وی ادامه می دهد: به همین دلیل سراغ سازمان ثبت رفتیم اما آنجا به ما گفتند برای ثبت باید اول سراغ شهرداری رفته و پایان کار بگیرید. بنابراین سراغ شهرداری آمدیم تا برای ملک قدیمی پایان کار صادر کند. چشمتان روز بد نبیند کارشناسان را به ساختمان ما اعزام کردند تا هر چه در دوره پهلوی در ساخت وساز تخلف صورت گرفته پرداخت کنیم. در نهایت 80 میلیون تومان برای پایان کار و تخلفات از ما درخواست کردند، تازه پول ثبت هم مانده. در نهایت دیدیم که پرداخت این پول از عهده ما برنمی آید به همین خاطر تصمیم گرفتیم بی خیال شویم. تغییر کاربری به پشتوانه اعتراض مردم ارباب رجوع دیگری پرده از یک نقشه تغییر کاربری دیگر برمی دارد. وی به خبرنگار ما می گوید: باغی قدیمی به مساحت 4 هزار متر در محله ماست که مالکان آن در حال توطئه برای تغییر کاربری هستند. ماجرا از این قرار است که ظاهراً شهرداری منطقه به هر دلیل از تغییر کاربری این باغ ممانعت به عمل آورده است. به همین دلیل مالکان تصمیم گرفته اند تا کاری کنند که مردم از شهرداری درخواست تخریب این باغ را داشته باشند. بنابراین یک ماه پیش مالکان تصمیم گرفتند دیوار باغ را با هدف ایجاد یک پاتوق برای معتادان و بزهکاران تخریب کنند تا هر کسی بتواند وارد آن بشود. وی اضافه می کند: ظرف مدت کوتاهی این پارک محلی برای انجام کار های تبهکارانه شد. مالک هم خودش را به بی خیالی زد. نهایتاً عده ای از همسایه ها که از دست مالک شاکی شده بودند، اعتراضشان را به او رساندند. او هم بی پرده به اهالی محل گفت که می خواهد باغ را تخریب کند اما شهرداری مخالفت می کند. حال اگر می خواهید از شر معتادان و این وضعیت خلاص شوید، از بنده شکایت کنید تا بتوانم به پشتوانه اعتراض مردم در کمیسیون ماده 5 تغییر کاربری بدهم. مردم هم علی رغم میل باطنی شان به شهرداری نامه نگاری کردند که لطفاً این باغ که محل اراذل و اوباش شده را تخریب کنید. نه تعمیر، نه تخریب علیپور آخرین ارباب رجوعی است که با خبرنگار ما گفتگو می کند. وی می گوید: ساختمان ما در مجاورت خانه ای قدیمی است که به دلیل قدیمی بودن، میراث فرهنگی اجازه فروش و تخریب آن را نمی دهد و از طرفی اقدامی برای بازسازی آن انجام نمی دهد. بنابراین ماییم و خانه ای که پر از مور و ملخ است. مشکلمان را پیگیری کردیم اما صدایمان به جایی نرسید. حالا آمده ایم که از شهرداری منطقه بخواهیم شر این ساختمان را از سرمان کم کند.