بافت فرسوده نیازمند حمایت

کد مطلب : 3282*محمد گیموجود77 هزار هکتار بافت فرسوده در کشور زلزله خیز ایران جای بسی نگرانی دارد . در این میان تهران به واسطه قرار داشتن روی سه گسل و حجم 36 درصدی بافت فرسوده و ناپایدار شهری آن در آینده می تواند با فاجعه انسانی روبه رو شود ، لذا وقت آن رسیده که وزارت راه و شهرسازی، شورای شهر ها و شهرداریها به فکر راه حل منطقی و کاربردی باشند . در این چندساله راهکارهای متعددی جهت کاهش بافت فرسوده ارائه شده ولی افزایش روزافزون بافت فرسوده بیانگر ناکارآمدی طرح ها بوده است . به طور مثال تجربه نشان داده که تجمیع پلاک ها در لایه های درون شهری بافت فرسوده آن هم در حد 2 یا 3 پلاک آنچنان چاره ساز نبوده است و یا تا این لحظه راهکار عملی و کاربردی جهت کاهش مهاجرت و کاهش بافت حاشیه شهری اندیشیده نشده است . خوشبختانه به نظر می رسد با تفاهم نامه ای که بین کانون سراسری انجمن انبوه سازان کشور با شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری ایران منعقدشده در مسیر درست و کاربردی قرارگرفته ایم چراکه این الگو ( بلوک شهری) در کشورهای توسعه یافته انجام گرفته است و حتی همسایگان ما مانند ترکیه با روشی مشابه توانسته اند تا حدود زیادی مشکل بافت فرسوده خود را حل نمایند؛ اما نوسازی بلوک های شهری نیازمند اصلاح قوانین و تدوین قوانین حمایتی می باشد . چراکه در بافت های فرسوده هستند کسانی که حاضر به فروش یا مشارکت و هر نوع واگذاری ملک فرسوده خود نباشند یا پلاک با مشکلات وراثتی و حقوقی و مصادره ای مواجه باشد که متأسفانه طرح را در عمل با مشکل مواجه می کند .به نظر می رسد موضوع آن قدر اهمیت دارد که نیازمند عزم ملی و استانی همه ارگان ها و سازمان های مربوطه می باشد . به طور مثال لایه های بافت فرسوده درون شهری عموما در مراکز شهر می باشند که نیاز به مجوزهایی از راهنمایی و رانندگی در جهت تردد ماشین آلات می باشد یا سازمان های آب ، برق و گاز که هم زمان با اجرای طرح می بایست زیرساخت های محل موردنظر را تغییر و اصلاح نمایند و از این قبیل موارد که لازم است جزییات آن دیده شود؛ بنابراین به نظر می رسد در این طرح ابتدا لازم است در سطوح سه قوه همکاری های لازم جهت تعدیل و تسهیل قوانین صورت گیرد زیرا مشکلات متعددی مانند عدم رضایت فروش ملک ، املاک وراثتی و مصادره ای، مالکیت های دولتی از جمله شهرداریها و غیره وجود دارد که طرح را با موانع زیادی مواجه می کند . علاوه بر این بهتر است در مناطقی که احیا و نوسازی بافت های فرسوده مدنظر است از قانون های حمایتی در جهت رفع موانع استفاده گردد . به طور مثال ابتدا در صورت تجمیع 70 درصد پلاک موردنظر چنانچه مشکلات پیش بینی شده مذکور باعث عدم تکمیل و پیشبرد طرح شود ، دولت 30 درصد پلاک های موردنظر را با استفاده از قوانین حمایتی در اختیار شرکت های تسهیل گری قرار می دهد که در این مواقع قوانین حمایتی ذکرشده به کمک طرح نوسازی بلوک شهری می شتابد و چالش های ذکرشده را برطرف می نماید .در پایان لازم است به این نکته اشاره کنم که اگرچه تفاهم نامه بین انبوه سازان کشور و شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری ایران صورت گرفته گام اول است اما چگونگی اجرای آن بسیار حائز اهمیت خواهد بود . اگر دولت ارگان ها و سازمان های وابسته را مکلف به بسترسازی و رفع موانع طرح نماید ، می توان به آینده امیدوار بود در غیر این صورت طرح مذکور با شکست مواجه خواهد شد و مجددا شاهد ساخت وسازهای انفرادی و غیر هدفمند خواهیم بود . امید می رود که با کمک کانون و انجمن های استانی گامی اصولی در جهت پیشبرد چشم انداز بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده و سکونت گاه های غیررسمی برداشته شود .عضوهیئت مدیره انجمن انبوه سازان استان خوزستان*