مهاجرت نامطلوب روستاییان به شه رها

طی سال های اخیر و با رشد بی رویه مهاجرت، روستاهای کهگیلویه و بویراحمد لاغرتر و شهرها چاقتر شده اند و موازنه جمعیتی در این دو سکونتگاه به نفع شهرها درحال تغییر است. جمعیت کهگیلویه و بویراحمد بر پایه سرشماری مرکز آمار ایران در سال 85 بیش از 634 هزار نفر بوده که 52 درصد آن در روستاها و 48 درصد در شهرها سکونت داشتند. اما براساس سرشماری سال 90 نفوس و مسکن در استان، این معادله برعکس شده و 52 درصد جمعیت کهگیلویه وبویراحمد در شهرها و 48 درصد در روستاها ساکن هستند. این روند طی سه سال گذشته هم ادامه یافته و اگرچه آمار دقیقی وجود ندارد اما حکایت مهاجرت بی رویه روستاییان به حاشیه شهرها همچنان باقی است.طبق سرشماری سال 1390، افزایش دو درصدی جامعه شهرنشین و کاهش دو درصدی جمعیت روستاییان، نشان دهنده پدیده نامطلوب مهاجرت روستاییان به شهرها و کارساز نبودن تلاش ها برای کاهش نرخ مهاجرت و مهاجرت معکوس است. اما پدیده دیگری که اکنون در بسیاری از استان ها و از جمله این استان ظهور و بروز یافته است، تبدیل شدن روستاها به خوابگاه شهرهاست. بسیاری از روستاییان هر صبح برای کار و یا از سر بیکاری به شهر می آیند و غروب به خانه باز می گردند که این موجب شده نیروی کار روستاییان در زمینه تولید صرف نشود و در کارهای خدماتی در شهرها هزینه گردد. براین اساس روزها در اغلب روستاها تنها پیرمردان، پیرزنان و کودکان دیده می شوند و خبری از جوانان روستایی نیست. موضوعی که ابراهیم فرزانه، مدیرکل بنیاد مسکن کهگیلویه و بویراحمد هشدار داده است: این نگاه که روستاها باید به محیط شهری تغییر یابند، موجب شده روستا ها تنها به خوابگاه بدل شوند. برخی از نیروی کار شهرها در روستاها متمرکز هستند و تنها برای استراحت به روستاها می آیند.