همه امور حول پول می چرخد

ظهر تابستان یکی از روزهای گرم شهریور راهی یکی از ادارات سطح شهر تهران میشوم. گرچه سازمان هواشناسی خبر از افزایش تراکم ابرها و کاهش محسوس دمای هوا در دامنه های البرز داده است ولی از کاهش دما در آن ظهر تابستان خبری نبود. تهران این روزها با بحران آب روبه روست و حال وروز خوبی ندارد. گرچه اوج گرما را سپری کرده ایم و چشم مقامات وزارت نیرو به سازمان هواشناسی است تا شاید در سال آبی پیش رو بارندگیهای بیشتری را نوید دهد اما همچنان دامنه مصرف شهروندان بالا بوده و از آن بدتر هدر رفت آب به خاطر تأسیسات فرسوده شهری رو به افزایش است. مصرف آب مانند برق نیست که پیک مصرف داشته باشد و در تابستان مصرف آن بیشتر شود، سبک زندگی هم وطنان مخصوصاً در سال های اخیر باعث شده که ایرانیان به رکوردداران مصرف آب بدل شوند. در این شماره نیز به سیاق شماره های پیشین که به گفتگو با شهروندان و مراجعین ادارات برق، آب و گاز پرداختیم، به یکی از ادارات آب و فاضلاب تهران میرویم تا از مشکلات این هموطنان آگاهی یابیم. هزینه های انشعاب بالاست مخاطب نخست من خانمی است که برای درخواست انشعاب کارگاه خود مراجعه کرده بود. میگوید دومین مرتبه است که مراجعه کرده و روال اداری را مناسب میداند: بالاخره معمول ادارات این است که مردم برای هر کاری باید حضوری مراجعه کنند. شاید این نکته خوبی نباشد مخصوصاً که الآن اینترنت هم به کمک دستگاه های اداری آمده است. وی ادامه میدهد: یک کارگاه کوچک معرق و منبت کاری دارم که مصرف بالایی هم ندارد بااین حال برای اینکه مشکلی با همسایگانم پیدا نکنم آمده ام تا انشعاب آن را جدا کنم اما هزینه ای که این کار بر میدارد برای من بسیار سنگین است. مگر یک کارگاه هنری چقدر درآمد کسب میکند که بخواهد چند ده میلیون تومان را برای انشعاب آب پرداخت کند. آمده ام بلکه بتوانم تخفیف بگیرم و یا اینکه آن را به صورت اقساطی پرداخت کنم. هزینه فاضلاب را باید دولت بدهد دلیل حضور شهروند دیگری را جویا میشوم، میگوید: ما مجموعه ای مسکونی 4 طبقه هستیم که حدود 16 واحد را شامل میشود. بعدازاینکه برای نصب لوله های فاضلاب به کوچه ما هم آمدند، مقرر شد که هر واحد نزدیک به 1 میلیون و 500 هزار تومان بپردازند. با ساکنین جلسه گذاشتیم و دیدیم که اصلاً بعضی از ساکنین تمایلی به پرداخت این پول ندارند، چرا که نمیخواهند اینجا بمانند و قصد فروش ملک خودشان را دارند و دلیلی نمیبینند که چنین پرداختی داشته باشند و مشکلاتی از این دست. وی ادامه میدهد: برای اینکه حساب خودم را از ساکنین جدا کنم و مشمول جریمه و یا هر چیز دیگری نشوم آمده ام سهم خودم را پرداخت کنم چون مسئول آب و فاضلاب می گفت اگر پرداخت را به سال آینده موکول کنیم ممکن است قیمت دو برابر شود و مجبور شویم جریمه هم پرداخت کنیم. این شهروند با انتقاد از روند دریافت هزینه از مردم برای اجرای پروژه های بزرگ گفت: همانگونه که وقتی پل، جاده، اتوبان و یا سد میسازند و آن را از بودجه عمومی پرداخت میکنند دلیلی ندارد که هزینه اجرای فاضلاب را از مردم دریافت کنند. وی به مالیات پرداختی شهروندان اشاره کرد و گفت: مالیاتی که از کارمندان به هر صورت گرفته میشود صرف چه کارهایی میشود. مگر نباید صرف همین امور زیربنایی شود؟! به جای این فشاری که در این شرایط بد اقتصادی به مردم وارد میکنند بهتر است دولت شرایط را برای گرفتن مالیات از بازاریان و شرکت های بزرگی که ریالی مالیات پرداخت نمیکنند مهیا کند تا بودجه این امور زیربنایی تامین شود. فشار آب بسیار کم است شهروند دیگری میگوید بیش از 30 سال است که در محله ای از شهر تهران زندگی میکند: قبلاً که اینجا خوب بود. آن قدر خانه ها متراکم نبود و مشکلات کمتری داشتیم. من با ساخت وساز و نو شدن خانه ها مخالف نیستم البته اگر خوب و زیبا ساخته شوند و برای آب و زیرساخت آنها هم تدبیری اندیشیده شود. اما چند سالی است که فشار آب در خانه ما بسیار کم شده است. مخصوصاً ما که طبقه چهارم هستیم، مشکلات بیشتری داریم. وی ادامه داد: فکر میکنم مشکل از زمانی شروع شد که در ابتدای کوچه آپارتمانی 10 طبقه ساختند. بنده نمیدانم وقتی متوسط آپارتمان ها اینجا 4 طبقه است چرا باید آپارتمانی 10 طبقه ساخته شود. الآن هم داخل کوچه ترافیک میشود و جای پارک نداریم و هم فشار آب بسیار کم شده است. این شهروند گفت: متأسفانه روال اینگونه شده که همه امور بر حول پول میچرخد و ادارات به جای اینکه خدمات رسان باشند محاسبه میکنند که چقدر میتوانند بیشتر و از چه راه های تازه ای از مردم پول بگیرند.