ایده خوب اما به دوراز دوراندیشی

اعطای تسهیلات و وام های سه سقفی برای ایجاد تحرک در بازار مسکن در این شرایط رکود ایده خوبی است اما مانند بسیاری از طرح های دیگر ، این طرح نیز به دوراز هرگونه دوراندیشی و نگاه اجتماعی به عواقب آن به اجرا گذاشته شد. در شرایطی که این وام ها با هدف کمک به خانه اولیها اعطا میشود باید دید با این مبلغ تعیین شده وام، در کدام مناطق امکان خرید خانه وجود دارد. اگرچه این وام برای طبقه متوسط و دهک های وسط در نظر گرفته شده است اما گویا دست اندرکاران مسکن کشور از مردم عادی اجتماع کمی دور افتاده اند و فقط به آمار و ارقامی که به دستشان میرسد، اکتفا میکنند. مدت هاست که در برنامه ریزیها، کمیت جایگزین کیفیت شده است. در شرایطی که انتظار میرود این وام ها حداقل یک سوم از هزینه خانه اولیها را تأمین کنند متقاضیان در شهر تهران با این وام میتوانند برای خرید خانه هایی با رنج قیمتی حدود 250 میلیون تومان اقدام کنند. نکته حائز اهمیت این است که خانه ای با این قیمت را در کدام منطقه شهر تهران و با چه متراژی میتوان یافت. این نوع وام ها در کشور در طولانیمدت منجر به قشربندیهایی در اجتماع میشود که افرادی با شرایط اقتصادی و فرهنگی مشابه در یک دایره مکانی قرار گرفته و در نهایت امکان تحرک اجتماعی از افراد جامعه گرفته خواهد شد. یکسان سازی مکانی منجر به ندیدن دیگر اقشار جامعه خواهد شد. ضمن اینکه در بلندمدت تکثر و تنوع از اجتماع گرفته شده و آستانه تحمل کسانی که شبیه ما نیستند کاهش خواهد یافت.