سرقت 3 هزار میلیارد تومانی

گروه تأسیسات : تلفات انرژی و سرقت و دستکاری کنتور ها در همه جای دنیا وجود دارد و تنها مختص ایران نیست اما نکته اینجاست که بعد از اجرای قانون هدفمندی یارانه ها در ایران که قرار بود مصرف انرژی مدیریت گردد نه تنها این موضوع اتفاق نیفتاد بلکه مصرف افزایش یافت . نکته تأمل برانگیز اینجاست که طبق آمار شرکت ملی گاز ایران روزی یک سرقت گازی در کشور اتفاق میافتد که آمار سرقت از دولت را در کشورمان دو برابر متوسط جهانی کرده است . طبق همین آمار سالانه 9 میلیارد مترمکعب گاز به سرقت میرود که با تعرفه متوسط بین 35 تا 70 تومانی چیزی حدود 3 هزار میلیارد تومان در سال میشود ؛ یعنی 3 درصد کل گاز تولیدی کشور و به عبارتی دیگر یعنی برابر با کل صادرات گاز ما به ترکیه در یک سال . عوامل مشخص و نامشخصی برای این هدر رفت یا به اصطلاح دولت ، این گم شدن گاز تولیدی عنوان شده است . اولین عامل آن ، نشتی در سیستم انتقال گاز در طول مسیر است . استفاده از خطوط طولانی لوله های گاز از جنوب تا مرکز و شهر های شمالی کشور نه تنها به دلیل نشت باعث هدر رفت گاز میشود بلکه احتمال سرقت و انشعابات را نیز افزایش داده است . علاوه بر این دستکاری کنتور ها دلیل دیگری است اما متأسفانه در این موارد آمار شفاف و اطلاع رسانی قابل قبولی وجود ندارد . سیاست تنبیهی به جای چاره جویی گزارش هایی مبنی بر حضور افراد سودجو در منازل شهروندان برای دستکاری کنتور های گاز و برق و بقیه کنتور ها در ازای دریافت پول قابل توجه شنیده شده است ، اما متأسفانه دولت به جای چاره اندیشی اساسی، اقدامات تنبیهی و یا تشویق مشترکین و اجبار آنها به استفاده از کنتور های جدید هوشمند در نظر گرفته است که امکان خطا و دستکاری را به صفر میرسانداما با بررسی جامع روان شناسانه و جامعه شناسانه باید به این نکته توجه نمود که به راستی چرا این اعمال انجام میشود و مسئولیت چه حجمی از این گاز گم شده به عهده مشترکین است . آیا مردم به تنهایی مقصر و متهم اصلی هستند و باید انگشت اتهام را به تنهایی به سوی آنان نشانه گرفت ؟ . مسئولیت متولیان قصور و کم کاری خود متولیان در «گم شدن گاز» مسئله ای کم اهمیت نیست ! اگر از سهم 3 درصدی اتلاف گاز در طول مسیر تنها نیمی از آن به مشترکین مربوط گردد ، سهم نیمی دیگر که مربوط به سیستم فرسوده و انشعابات غیراصولی و اشتباهات شرکت های زیرمجموعه ای که در قرائت کنتور ها همکاری میکنند برمی گردد ، یعنی یک میلیون و پانصد هزار میلیارد تومان در سال سهم کم کاری مسئولان مربوطه میشود . همچنین مشترکان زیادی از عدم توجه به گزارش های آنان مبنی بر نشت لوله های گاز در منازل گله مندند . گویا این موارد اهمیت چندانی ندارد و به راحتی قابل چشم پوشی و به کناری انداختن است درصورتی که مجموع این موارد حجم زیادی از ثروت ملی است که به باد میرود و باعث میشود متأسفانه برخی مردم این سوءاستفاده ها را حقی طبیعی برای خود میدانند . در حال حاضر زمزمه هایی مبنی بر گران شدن تعرفه گاز به گوش میرسد و توجه به صحبت های مردم در رابطه با آن در کوچه و خیابان نشان از نگرانی آنهاست . از طرف دیگر دولت به دنبال ایجاد یگان ویژه پلیس برای برخورد با موارد سرقت و دستکاری کنتور های آب ، برق ، گاز در آینده ای نزدیک است . به علاوه جرایم نقدی و جزای کیفری نیز از جانب دولت برای حل این معضل در نظرگرفته شده است . اما آیا اصولا این اقدامات نتیجه بخش است و آیا اساسا کار درستی است ؟ البته شاید تا حدی نگاه پیشگیرانه در این مسئله لحاظ شده باشد اما اصل مسئله این است که اگر مردم ما به این کار ، دیدگاه منفی نداشته باشند ، همچنان شاهد سرقت حامل های انرژی در کشور خواهیم بود.