اینقدر مهندس از کجا آمده است

شوراست که در اوج وفا آمده است چون اهل صفاست با صفا آمده است من در عجبم به کارگاه دل ما اینقدر مهندس از کجا آمده است! لابد شما مخاطبان زبر و زرنگ و تیزهوش، در جریان هستید که تا به حال 196 شماره پیام ساختمان عینهو دسته گل تقدیم شما عزیزان شده و این یعنی فقط سه شماره تا شماره 200 پیام ساختمان فاصله داریم. اما شماره 200 را منتشر کردن خودش جای کلی حرف و بحث و گفتگو دارد که به وقتش با شما در میان می گذاریم. پس تا آن وقت مواظب خودتان باشید و موقع رد شدن از خیابان هم هر دو طرف را نگاه کنید. راستی سلام! چه توقع ها! گوش شیطان کر، چشم شیطان کور، زبان شیطان لال، سرانجام به خوشی و خرمی محل ساخت مسکن اجتماعی مشخص شد. از قرار معلوم، مدیران و مسئولان و کارشناسان وزارتخانه بعد از کلی فسفر و بررسی های همه جانبه به این نتیجه رسیده اند طرح های قبلی برای اسکان دهک های پایین جامعه در دل شهرها و نیز خیلی دور از شهرها (جاهایی مثل شهرهای جدید) موفق نبوده و باید مسکن اجتماعی را در جاهایی بین شهرهای قدیم و شهرهای جدید بسازند و اقشار غیرثروتمند را آنجاها مستقر کنند. حالا شاید این طرح به چشم بعضی ها خیلی چیز دندان گیری نیاید ولی باید به این منتقدان یادآوری کرد بعععععد از یک سال و اندی، همین چیز مختصر هم خودش کلی پیشرفت برای طرح های مسکنی وزارتخانه محسوب میشود. یعنی می خواهم بگویم خوب نیست آدم خیلی پرتوقع باشد. همین. مسابقه جمله سازی! فرض کنید مهندس ناظری وظیفه ای به عهده دارد و بایت آن پول می گیرد ولی کارش را درست انجام نمی دهد، خوب! کاری که ندارد، آن وظیفه را از او می گیرید و می دهید به یک آدم وظیفه شناس که آن را به درستی و خوبی انجام دهد. فرض کنید یک آدمی ساختمانی ساخته که بعد از تکمیل در حال ریزش است؛ از سازنده و ناظر شکایت میکنید و ساختمان را تخریب می کنید و تمام. فرض میکنید افراد یا شرکت هایی چندین برابر سهمیه شان، کار برداشته اند و قانون را زیرپا گذاشته اند، اگر شما مسئول هستید برای آنها در شورای انتظامی سازمان پرونده تشکیل می دهید. اینها که کاری ندارد، هر روز در همه جای ایران و جهان از این کارها میشود. یعنی چه که هر روز رئیسان و مدیران و مسئولان تصمیم گیر در صنعت ساختمان با یک من اخم پیدا میشوند و توضیح میدهند که چرا عمر ساختمان های ما 30 سال است ولی عمر ساختمان ها در کشورهای پیشرفته بیشتر از صد سال. بسیار خوب، فهمیدیم. فردا توضیح میدهند که عده ای از ناظران نظارت نکرده امضا می کنند و مجریان در اجرا سهل انگاری می کنند، پس فردا میگویند که غیرمتخصصان در ساخت و ساز دخالت می کنند، روز بعد میگویند بسیاری از مصالح دارای استاندارد ما فاقد کیفیت لازم هستند، روز بعد گزارش میدهند که ساخته های مسکن مهر باعث سرشکستگی جامعه مهندسی کشور است، برادر من! عزیز من! آقای مسئول! شما آمدی شکار یا میخواهی مسابقه جمله سازی بدهی؟ اعتراض وارده به حکم صادره! احتراماً اینجانب «تموچین سازنده ساز»، فرزند تیمور، شغل بسازوبفروشی، که به اتهام ساختن ساختمان های مسکونی بدون داشتن مجوز و تخصص، که منجر به ریزش یکی از آنها و کشته شدن چند تن از اعضای یک خانواده شد، از صدور حکم چند سال زندان صادره برای خودم باخبر شدم. وقتی دیدم برای اتهام به آن کوچکی، حکم به این سنگینی بریده شده، اگر شدت اعتماد به نفسم به سفتی بتن مسلح نبود، بعید نبود که تحت تاثیر تبلیغات منحط غرب، سر خودم را گروپ بکوبم به دیوار. آخر اینجانب جنایت که نکرده ام، یک خانه ساختم که ریخت و چند نفر زیر آوار آن مردند. خُب این همه خانه با زلزله می ریزد؛ این یکی بدون زلزله ریخته، قتل که نکردم فوقش چند تا آدم کشته ام. در ثانی همین بنده متهم ردیف اول کلی ساختمان هم ساخته ام که اگر چه با هر بادی پایه ها و ستون های آنها منار جنبان را تداعی می کنند ولی تا به حال هیچ کدامشان نریخته، پس چرا کسی آن ها را نمی بیند؟ من فکر می کنم وقتی احکام به این سنگینی برای این طور اتفاقات فنی و مهندسی صادر می شود لابد عده ای هم سوء استفاده میکنند و در کمال ناجوانمردی گزارش هایی از نقص عملکرد مهندسان ناظرِ نظارت نکرده و مجریان غیرذیصلاح منتشر میکنند که کسی نداند خیال میکند خدای نکرده در صنعت ساختمان ما چه خبر است. من از همان ابتدای تشکیل پرونده، امیدوار بودم که در این شرایط بحرانی مسکن و با وجود نیاز ما به کمِ کم، دو میلیون واحد مسکونی نوساز در سال و این که به تازگی هم معلوم شده که نصف جمعیت جوان ایران قصد دارند با نصف دیگر ازدواج کنند ولی چون خانه ندارند نمی توانند و باید فکری برای اینها کرد و این طور جوسازی ها، کسی وقت وزین خود را بیخودی سر چنین پرونده های بی اهمیتی هدر ندهد، و اصلا وقتی میشود پرونده را در شورای انتظامی به جریان انداخت و چند سال آن را چرخاند، چرا به پرونده دستمال ببندیم؟ علی ایحال اینجانب، به سهم خود مراتب اعتراض خودم و سایر بساز و بفروش ها را نسبت به این حکم ناعادلانه اعلام نموده، امید قلبی دارم تا در بررسی مجدد پرونده، شاهد تبرئه متهم این پرونده و سایر عزیزانی باشیم که ممکن است در امر خیر ساخت و ساز و خانه دار کردن تمامی ایرانیان و این طور شعارهای دهن پرکن، احتمالا دست به مختصری قتل بزنند. گفت و شنود گفتم: صنعتیسازی خیلی خوب است چون باعث کاهش مدت ساخت وساز میشود، کیفیت ساخته ها بالا میرود، در مدت مشخصی تعداد بیشتری خانه ساخته می شود، عمر ساختمان ها بالا می رود، غیرمتخصصان با حذف ساخت و ساز سنتی از چرخه خارج می شوند، میزان هدررفت انرژی به شدت کاهش می یابد و ... گفت: این حرف ها را چه کسانی میزنند؟ گفتم: کسانی که خودشان متولی توسعه صنعتی سازی در کشور هستند هر سال و هر روز از این حرف ها میزنند. گفت: پس چرا صنعتی سازی توسعه پیدا نمی کند؟ گفتم: چون این عزیزان مداوم مشغول صحبت درباره ضرورت توسعه صنعتی سازی هستند و لابد وقت نمی کنند آن را توسعه بدهند. گفت: در ساعات غیراداری چه می کنند؟ گفتم: اوقات فراغتشان که به خودشان مربوط است، شاید دلشان بخواهد بروند اپرای فلوت سحرآمیز را از دهنه گشادش اجرا کنند!