تجربه مال زی در ان رژی

اهمیت مسایل زیست محیطی در نزد دولتمردان مالزی در حدی است که علی رغم اینکه این کشور از عمده تولیدکنندگان گازهای گلخانه ای در جهان نیست، طبق قوانین بین المللی به کنترل آن روی آورده است. این کشور به طور داوطلبانه در برنامه های کنترل آلاینده های زیست محیطی و استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر ارایه شده در پروتکل کیوتو شرکت کرده به گونه ای که با وجود نرخ رشد سریع صنعت کشور، آلودگیهای زیست محیطی کاملا تحت کنترل قرار گرفته است. از طرف دیگر دولت مالزی با پیش بینی اینکه در دو دهه آینده کلیه منابع گاز و نفت خام خود را از دست می دهد، به صورتی کاملا برنامه ریزی شده در جهت استفاده روز افزون از منابع انرژی پایدار گام برمیدارد. 73 درصد از منابع پایدار تا سال 2050 براساس برنامه های بلندمدت دولت مالزی، قرار است انرژی های پایدار تا سال 2050 حداقل 73 درصد از کل انرژی مورد نیاز مالزی را تامین کند. استفاده از روغن درخت خرما جهت تولید بیوفیول ها، استفاه از پسماند صنایع جهت تولید بیوگاز، استفاده از فاضلاب های انسانی و حیوانی و زباله های شهری جهت تولید انرژی، انرژی خورشیدی و بادی و انرژی جزر و مد دریا، از عمده حوزه هایی است که دولت مالزی به صورتی کاملا جدی در باره آنها برنامه ریزی و سرمایه گذاری کرده و بدون شک استفاده از تجارب این کشور می تواند نقطه مناسبی برای استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در ایران باشد.