محاسبه هزینه های آپارتمان

قانون تملک آپارتمان ها در سال 1343 به تصویب رسیده است، یعنی زمانی که تازه موضوعی به نام آپارتمان نشینی در کشورمان مطرح شده بود. احتمالاً تدوین کنندگان این قانون خود نیز نمیدانسته اند که در حال نوشتن چه قانون مهم و پرکاربردی هستند چرا که با گذشت بیش از 40 سال از تصویب این قانون، امروز بسیاری از مشکلات ساکنان آپارتمان ها با مراجعه به این قانون و آیین نامه آن حل میشود. سید فرشید غزنینی هاشمی کارشناس رسمی دادگستری در مورد هزینه های آپارتمان پاسخگوی سؤالات پیام ساختمان بود:

هزینه های مشترک بر چه مبنایی محاسبه میشوند و آیا قابل اعتراض اند؟

تعیین نحوه محاسبه هزینه های مشترک قبل از هر چیز به اراده و تصمیم اهالی همان ساختمان بر میگردد که میتوانند به هر نحوی آن را تعیین کنند اگر روش خاصی به این منظور تعیین نشده باشد سهم هر یک از مالکین یا استفاده کنندگان از هزینه های مشترک بر دو پایه است:

1. آن قسمت که ارتباط با مساحت زیربنای قسمت اختصاصی دارد مانند آب، گاز، آسفالت پشت بام و ... به نسبت مساحت واحد به مجموع مساحت قسمت های اختصاصی تمام ساختمان محاسبه میشود

.2 سایر مخارجی که ارتباطی به میزان مساحت زیربنا ندارد مانند هزینه های مربوط به سرایدار، نگهبان ، متصدی آسانسور، هزینه نگهداری شوفاژخانه و تأسیسات، تزئینات قسمت های مشترک ساختمان، نظافت محوطه و ... به طور مساوی محاسبه میشود.

درهرصورت هر یک از واحدها که در مورد سهمیه یا میزان هزینه مربوط به سهم خود معترض باشد، میتواند به مدیر مراجعه و تقاضای رسیدگی نماید و در صورت رد اعتراض میتواند به دادگستری مراجعه کند.

بسیاری از مردم فکر میکنند اگر ساکن طبقه همکف آپارتمان باشند نباید هیچ هزینه بابت هزینه های تعمیرات آسانسور که مبلغ زیادی است ، پرداخت کنند راه قانونی دریافت هزینه از این اشخاص چگونه است ؟

مالکین طبقه اول به هیچ عنوان نمیتوانند از پرداخت هزینه های تعمیر آسانسور خودداری کنند حتی اگر از آسانسور استفاده ننماید. زیرا

اولاً هزینه تعمیر آسانسور نباید به طور مجزا و مستقل، از تک تک واحدها اخذ شود بلکه از محل صندوق ساختمان باید پرداخت شود.

ثانیاً، آسانسور یا هر تأسیسات دیگری که در ساختمان نصب و تعبیه گردیده، جزو منصوبات ساختمان است و هزینه های تعمیر و نگهداری آنها به عهده مدیر ساختمان میباشد. بعضی از تأسیسات ممکن است مورد استفاده برخی واحدها و پاره ای از آنها مورد استفاده بعضی دیگر نباشد. همچنانکه قسمت آخر ماده 4 قانون تملک آپارتمان ها میگوید: «پرداخت هزینه های مشترک اعم از اینکه ملک مورد استفاده قرار بگیرد یا نگیرد الزامی است.»

چنانچه به دلیل کاهش فشار آب اهالی ساختمان تصمیم به نصب پمپ آب بگیرند آیا هزینه خرید و نصب پمپ آب شامل واحدهای همکف که مشکل فشار آب ندارند، نیز میشود ؟

ماده 4 آیین نامه اجرایی در بند ب، تأسیسات مشترک ساختمان را با ذکر عباراتی از قبیل و غیره به طور تمثیلی نه حصری به شرح زیر بر میشمارد:چاه آب، پمپ آب، مرکز حرارت و تهویه، رختشویخانه، تابلوهای برق، کنتورها (اعم از کنتور آب، برق و گاز)، تلفن مرکزی، انبار عمومی ساختمان، اتاق سرایدار در هر قسمت بنا که واقع باشد، لوله ها، گذرگاه های زباله و محل جمع آوری زباله.

در خصوص اینکه هزینه پمپ آب، به این دلیل که آپارتمانی در طبقه اول قرار دارد، بر او تحمیل میشود یا خیر،باید گفت ؛ مالک طبقه اول به هیچ وجه نمیتواند از پرداخت هزینه نصب پمپ آب خودداری کند، زیرا اولاً هزینه نصب پمپ نباید به طور مجزا و مستقل، از تک تک واحدها دریافت شود بلکه از محل صندوق ساختمان پرداخت شود.ثانیاً، پمپ یا هر تأسیسات دیگری که در ساختمان نصب و تعبیه گردیده جزو منصوبات ساختمان است و هزینه های تعمیر و نگهداری آنها بر عهده مدیر ساختمان است.

بعضی از تأسیسات ممکن است مورد استفاده برخی واحدها و پاره ای از آنها مورد استفاده دیگر نباشد.همان طور که اشاره شد این بخش از ساختمان جزو قسمت های مشترک است و بنا بر قسمت آخر ماده 4 قانون تملک آپارتمان ها میگوید: پرداخت هزینه های مشترک اعم از اینکه ملک مورد استفاده قرار گیرد یا نه الزامی است.