menu

ثبت آگهی رایگان

سیلی ارز بر صورت سیمان

گروه بازار ساختمان: در شماره های گذشته صنعت سیمان را از ابعاد مختلف بررسی کردیم و در جستجوی دلیل منطقی افزایش قیمت سیمان پاسخ های مدیر عامل یکی از هولدینگ های سیمانی را به سؤالات دکتر علیشیری معاون وزیر اقتصاد بررسی کردیم. اکنون از ابعاد سرمایه گذاری، این موضوع را با یکی از آگاهان امور به بررسی مینشینیم. محمدمهدی رئیس زاده به سؤالات پیام ساختمان در زمینه مباحث صنعت سیمان پاسخ میدهد. رئیس زاده نه تنها رئیس کمیسیون سرمایه گذاری و تأمین مالی اتاق بازرگانی تهران مشاور بانکی اتاق بازرگانی ایران است، به مدت چهار سال رئیس هیئت مدیره هولدینگ سیمانی کرمان و مدیرعامل سیمان کرمان بوده و به صنعت سیمان اشراف کامل دارد. علاوه بر این در زمینه صادرات سیمان و واردات قطعات مربوط به صنایع مختلف مصالح ساختمانی فعالیت دارد. پیام ساختمان: صنعت سیمان که برای مواد اولیه به خارج وابستگی ندارد ،چرا از افزایش نرخ ارز متأثر شد؟ در گذشته بسیاری از واحدهای تولیدی سیمان با استفاده از تسهیلات صندوق ذخیره ارزی توانستند ماشین آلات را وارد کرده و کارخانه های خود را به بهره برداری رساندند. برخی از کارخانه ها به این دلیل که از ثبات ارزی مطمئن بودند، قراردادی را بر این اساس که یا عین ارز را بازپرداخت کنند یا معادل ریالی تسهیلات دریافت شده را به بانک تحویل دهند، امضا کردند. در زمان بازپرداخت اقساط تسهیلات ارزی، شرکت های سیمان از محل فروش داخلی یا خارجی باز پرداخت اقساط خود را انجام میدادند. به این صورت که اکثر شرکت ها معادل ریالی اقساط را به بانک عامل تحویل داده و همان بانک عامل با خرید ارز از بانک مرکزی، بدهی ارزی واحد تولیدی را بازپرداخت میکرد. اما تفاوت در این است که در آن زمان ارتباط میان بانک مرکزی و بانک های عامل برقرار بود ولی زمانی که رابطه بانک مرکزی و بانک های عامل در اواسط تابستان 91 قطع شد دیگر این امکان وجود نداشت. همچنین تغییراتی در مقررات و ضوابط ارزی صورت گرفت و برای بازپرداخت بدهیها نرخ ارز مبادله ای در نظر گرفتند. پیام ساختمان: تغییر در مقررات و ضوابط ارزی چه تأثیری بر صنعت سیمان گذاشت؟ برای صنعت سیمان خوب نبود چرا که تسهیلات ارزی اگر به نرخ مرجع هزار میلیارد تومان میشد ، ناگهان به 2 میلیارد تومان افزایش یافت. این وضعیت میتواند به کاهش حاشیه سود واحدهای تولیدی و شاید زیان منجر شود که نتیجه آن ممکن است به کاهش ارزش و حتی سقوط سهام آنها در بازار سرمایه منتهی شود. می توان گفت این مشکل بسیاری از واحدهای صنعتی ماست که با منابع ارزی کشور اقدام به سرمایه گذاری کرده اند و اصلاً مفروض خوبی نیست. البتـــه دولت هم درست می گوید ما باید منابع ارزی را حفظ کنیم و شما ارزی را که دریافت کرده اید ، باید آن وام را به صورت ارز بازپرداخت کنید.اما این را هم باید در نظر گرفت که اگر سرمایه گذار افزایش نرخ ارز را به دو و سه برابر پیش بینی میکرد ، سرمایه گذاری توجیه اقتصادیاش را از دست میداد. البته این شامل واحدهای قدیمی تولید سیمان نمیشود ولی واحدهای جدید و خطوط توسعه جدید واحدهای قدیمی که از منابع صندوق ارزی یا منابع ارزی بانک ها استفاده کرده اند با این چالش مواجهند. در کنار این مشکل ، مسائل تحریم هم بر رشد صادرات و توسعه این صنعت میتواند تأثیر بگذارد. پیام ساختمان: اما شرکت های سیمانی میتوانند به بازارهای پر تقاضای کشورهای همسایه صادرات داشته و از ارز حاصل از آن که با نرخ آزاد و سه برابر نرخ مرجع است بهره مند شوند ؟ هرچند آمار تولید و ظرفیت سازی برای آن افزایش یافته اما یک نکته مهم وجود دارد و آن هزینه انتقال تا بازار صادراتی است. چنانکه میدانید کرایه حمل سیمان از مهم ترین موانع رشد صادرات سیمان است و از این رو واحدهایی که به مرز (به ویژه مرزهای غربی) نزدیک هستند، مشکل چندانی برای صادرات ندارند و میتوانند از مزیت صادرات برخوردار باشند. در شرق هم غیر از تفاوت در وصول سریع تر مطالبات، همین شرایط وجود دارد؛ غیر از اینکه به دلیل منابع بیشتر، کشور عراق امکان وصول هزینه کالای صادراتی آسان تر از افغانستان است. پیام ساختمان: میزان صادرات سیمان تنها به کمتر از یک میلیارد دلار محدود شده است ،پس چگونه است که کارخانه های سیمان که در مرکز کشور مستقرند هم به مرزهای چهار گوشه ایران صادرات دارند؟ واحد های سیمانی مرکزی کشور باید با چالش مهمی درگیر شوند. کارخانه هایی که در نقاط مرکزی هستند باید به نحوی قیمت تمام شده را مدیریت کنند که بتوانند محصولات خود را به بازارهای خارجی صادر کنند که در نتیجه این تلاش برای حفظ قدرت رقابت ، حاشیه سودشان را کاهش می دهد. متعاقب آن سود سهامداران این واحدهای تولید سیمان در مقایسه با کارخانه هایی که در استان های مرزی قرار دارند، کاهش می یابد. پیام ساختمان: برای حل این معضل چه راهکاری میتواند مطرح باشد؟ اگر بخواهیم بر این چالش ها فائق آییم و بتوانیم سیمان را به مناطق دور دست و حتی قاره افریقا که نیاز بالایی به این کالای ساختمانی دارد، صادر کنیم باید بتوانیم بر مشکلات حمل سیمان فائق آییم. در این زمینه شاید لازم باشد ناوگانی خاص حمل و نقل این کالا داشته باشیم. چرا که حمل و نقل کلینکر با سایر محصولات تفاوت دارد. از نظر تجهیزات بندری هم امکان حمل یکسره سیمان و کلینکر به کشتی وجود ندارد و باید کالا در محلی دپو و ذخیره شود تا بعد وارد کشتی شود. حال آنکه باید بتوان علاوه بر صادرات به صورت FOB(تحویل روی عرشه کشتی) امکان حضور در بازارهای جهانی به روش CFR (تحویل در مقصد) هم وجود داشته باشد.

انتهای خبر/پیام ساختمان

چاپ شده در هفته نامه پیام ساختمان شماره 157

فهرست مطالب شماره 157

این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :

در این زمینه بیشتر بخوانیم :

×