menu

ثبت آگهی رایگان

گزارش پیام ساختمان از پروژه های ساختمانی سطح شهر

از استاندارد داشتن تا استاندارد ماندن

از-استاندارد-داشتن-تا-استاندارد-ماندن

50 درصد ساخت وساز مربوط به نحوه طراحی ، نظارت و اجراست و استفاده از مصالح با کیفیت، نیمی دیگر از مبحث ساختوساز اصولی به شمار می رود. بنابراین توجه به این موضوع بسیار حائز اهمیت است.

50 درصد ساخت وساز مربوط به نحوه طراحی ، نظارت و اجراست و استفاده از مصالح با کیفیت، نیمی دیگر از مبحث ساختوساز اصولی به شمار می رود. بنابراین توجه به این موضوع بسیار حائز اهمیت است. متأسفانه علی رغم وجود نهادهایی مانند سازمان ملی استاندارد، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی و همچنین سازمان نظام مهندسی و کنترل ساختمان باز هم شاهد استفاده از مصالح بی کیفیتی هستیم که توسط تولیدکنندگان به اصطلاح «زیر پله ای» تولید می شوند. از سوی دیگر برخی تولیدکنندگان مصالح استاندارد صرفاً نام استاندارد را یدک می کشند اما در عمل تولیداتشان غیراستاندارد است. در ادامه تهیه سلسله گزارش های پیام ساختمان از پروژه های ساختمانی سطح شهر، سراغ سه ساختمان در حال ساخت رفته ایم تا مصالح مورداستفاده آنها را ازنظر کیفی مورد بررسی قرار دهیم. نخستین ساختمانی که سوژه گزارش ما شد، ساختمانی چهار طبقه بود که چندین اوستاکار و کارگر به صورت توأمان مشغول عملیات نازک کاری طبقات آن بودند. در طبقه اول اوستا به همراه شاگردش مشغول کاشی کاری حمام بود. بنابراین سراغ کاشی ها رفتیم؛ کاشی ها بسیار بیرنگ و لعاب بودند و به نظر می رسید با حداقل قیمت خریداری شده اند. اوستا کار می گفت:« کیفیت مصالح ربطی به من ندارد. من کارم را انجام می دهم. ظاهراً آقای ... کفگیرش ته دیگ خورده و نمی خواهد برای نازک کاری هزینه کند. درحالی که تمام آبروی ساختمان به نازککاری است» کاشی های بیرنگ و لعاب سراغ کارتن هایی رفتم که کاشی ها را در آن چیده بودند. هر چه کارتن را این ور و آن ور کردیم خبری از نشان استاندارد نبود تا ثابت شود تولیدکنندگان بدون استاندارد در شهر جولان میدهند. وقتی موضوع را به اوستا گفتم، عنوان کرد: «به هرحال جنس بدون استاندارد قیمت ارزان تری دارد اما چون مالک قصد فروش ساختمانش را ندارد و صرفاً برای سکونت خودش می سازد، سراغ این کاشی های بیرنگ و لعاب و البته ارزان و فاقد استاندارد رفته است. برعکس این بنده خدا، بسازوبفروش ها هر چه در مرحله سفت کاری کم می گذارند، در مرحله نازک کاری برای بهتر فروختن توجه ویژهای دارند» ماجرای کاشی های غیراستاندارد آنجایی عجیب تر به نظر می رسید که به نظر اوستا برخی از کاشی ها ابعاد یکسانی ندارند و از طرفی رنگ کاشی ها به طور کامل با هم نمی خواند، به گونه ای که برخی کمرنگ تر و برخی پررنگتر هستند.» موزاییک های نارس؟! چند خیابان آنطرف تر ساختمان پنج طبقه ای بود که کف پارکینگ آن در حال بازسازی بود و کارگران مشغول موزاییک کاری بودند. پس ازاینکه موضوع آمدن ما را به مدیر ساختمان اطلاع دادند یکی از مهندسان ساکن ساختمان پایین آمد و به اتفاق به بررسی وضعیت موزاییک های مورداستفاده پرداختیم. آقای مهندس گفت: به طورکلی موزاییک هایی که استفاده می کنیم علاوه بر اینکه ازنظر ظاهری تنوع چندانی ندارند، بسیار سنگین هستند و در ساختمانهای چندطبقه همواره مشکل ساز خواهند بود. درحالی که می توان از موزاییک های ظریف تر و البته محکم تر استفاده کرد. تولید موزاییک های سبک تر در کشور قابل اجراست اما قطعاً مردم ما استحکام را در سنگین بودن می بینند. از او پرسیدم موزاییک های مصرفی چقدر استاندارد هستند که پاسخ داد: تمام موزاییک ها تولید یکی از شرکتهای خوشنام داخلی است اما متأسفانه از کیفیت لازم برخوردار نیستند. البته تنها دارا بودن نشان استاندارد کافی نیست،بلکه مهم استاندارد ماندن است. علت این فقدان استاندارد هم این است که پس از تولید موزاییک باید حدود 1 ماه بماند تا از استحکام لازم برخوردار شوند اما بسیاری از شرکت ها قبل از این موعد و تنها در فاصله چند روز پس از تولید اقدام به عرضه تولیداتشان می کنند. درحالی که اگر از سوی متولیان مانند سازمان استاندارد و مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی نظارت وجود داشته باشد، این مشکلات به وجود نمی آید. متن کامل این گزارش در نشریه شماره 210 پیام ساختمان به چاپ می رسد.

انتهای خبر/پیام ساختمان

این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :

×