تخلف بد اما نه برای شهرداری

قد تهران هرروز بلندتر می شود تا جایی که شاید چند سال دیگر دیدن کوه ها هم برایمان آرزو شود. دلیل این آشفتگی هم تنها «زیاده خواهی» است که با فروش تراکم های خارج از طرح تفصیلی و طرح جامع درآمد هنگفتی کسب می کنند. در طرف دیگر بسازوبفروش ها با واریز مبلغی به حساب شهرداری مجوز ساخت برج های چندین طبقه می گیرند و از این طریق ظرف مدت کوتاهی سود های میلیاردی به جیب می زنند. در ادامه سلسله گزارش های پیام ساختمان از مراجعات مردم به شهرداری ، سراغ یکی دیگر از مناطق 22 گانه شهرداری تهران رفته ایم. در این شماره مسائل مختلفی ازجمله عدم رعایت حقوق خصوصی مالکان، دست به کار شدن مالکان برای دریافت مجوز ساخت و همچنین اخذ عوارض سنگین مطرح شده است. یادی از علی پروین یوسف نخستین کسی بود که با خبرنگار پیام ساختمان به گفتگو پرداخت. وی با انتقاد از رعایت نکردن حریم خصوصی افراد گفت: ازآنجایی که ساختمان ما فرسوده بود و با مشکلات زیادی مواجه بودیم و هرسال باید هزینه زیادی بابت تعمیرات منزل پرداخت می کردیم، حدود 10 سال پیش به اتفاق سایر برادرانم تصمیم گرفتیم ساختمان را تخریب و نوسازی کنیم. برای همین به شهرداری منطقه مراجعه کردیم اما شهرداری عنوان کرد که ساختمان شما در طرح یکی از دستگاه ها قرار دارد. ما هم گفتیم چشم. اگرچه این ملک حریم خصوصی ماست و باید اختیار آن را داشته باشیم اما به هرحال نباید فقط منافع خودمان را ببینیم. وی افزود: تصمیم گرفتیم ساختمان را در ازای گرفتن مبلغی پول واگذار کنیم. نهاد مربوطه اما در طول این 10 سال نه پول ما را پرداخت کرد و نه اجازه نوسازی داد. این موضوع زمانی حادتر می شود که ساختمان فرسوده ما در حال ریزش است. به هر نهادی که فکرش را بکنید شکایت کرده ایم اما عنوان می کنند هنوز پول نداریم. به جای اینکه آنها دنبال من بیایند و رضایت من را جلب کنند من باید بروم التماس کنم که اجازه بدهید ساختمانم را بسازم. کم کم دارم به این نتیجه می رسم که مانند همان حرف علی پروین که می گفت؛ «مدیر فنی یعنی کشک» حریم خصوصی هم یعنی کشک. احتمالاً منتظرند که ساختمان سرمان بریزد و بدون هیچ هزینه ای به راحتی مالک ساختمان شوند. جریمه فقط برای ماست یکی دیگر از مراجعه کنندگان به پیام ساختمان گفت: برای گرفتن تخفیف جریمه از شهرداری منطقه وقت گرفته ام. ظاهراً شهردار بر اساس قانون این اختیار را دارد که برخی عوارض را تقسیط کند یا برخی را کاهش دهد. هر جوری که از ما پول بگیرند بازهم برای شهرداری می صرفد، اقساطی یا نقدی فرقی نمی کند چون شهرداری کسری بودجه ندارد. وی ادامه داد: چندی پیش برای ساختمان برادر من پایان کار صادر شد اما از هر ستون آن هنر می بارد(می خندد.) آنجا که خودشان تخلف کرده اند هر چه داد زدیم این ساختمان سالم نیست، گفتند خیلی هم خوب است و هیچ کس مقصر نیست. اینجا که خودمان می گوییم ساختمان ایراد های جزئی دارد، عنوان می کنند قابل سکونت نیست. هر طور شده حرف خودشان را بر کرسی می نشانند. به نظر من این سیستم شهرداری ها در صنعت ساختمان جواب نداده است. یعنی به هر قیمتی هزار تخلف عجیب وغریب را از دل کار بیرون می کشند و مالک را جریمه می کنند تا دیگر مرتکب اشتباه نشویم اما از طرف دیگر خودشان صد برابر آن تخلفات را انجام می دهند. ظاهراً تخلف فقط برای ما بد است و جریمه فقط مختص ماست. باید در وظایف شهرداری در صنعت ساختمان تجدیدنظر شود. متن کامل این گزارش در نشریه شماره 198 پیام ساختمان به چاپ می رسد.