مسکن باید مصرفی باشد

رئیس مرکز توسعه صنعتی ساختمان گفت: به طورکلی مسکن باید به صورت مصرفی باشد ولی متأسفانه اگر انگیزه سود از سازندگان حذف شود، رغبت آنان به ساخت مسکن کاهش می یابد و این بار را باید دولت بر عهده بگیرد. لذا سیاست گذاری مسکن باید به نوعی باشد که حالت سرمایه داری آن به حداقل برسد بنابراین این گزینه نباید به طور کامل حذف گردد بلکه دولت باید در حالت سرمایه ای بودن نهایت کمک را برای دهک های پایین اجتماع مبذول دارد و دهک های مرفه 7 تا 10 باید به صورت سرمایه گذاری به این موضوع بنگرند. بهروز سرابندی در پاسخ به این سؤال که سرمایه ای بودن مسکن باعث افزایش قیمت ها می شود و رفته رفته هیچ کس قدرت خرید ندارد، گفت: اقشاری از اجتماع دارای رفاه نسبی بوده و مسکن با قیمت بالا را می توانند پذیرا باشند اما اقشار آسیب پذیر باید از سوبسید های دولت در قالب زمین های ارزان و وام های بلندمدت بهره مند شوند و با حداقل بهره استفاده نمایند. پس برای حدود 10 درصد جامعه افزایش قیمت مسکن بی نتیجه خواهد بود ولی برای اقشار پایین باید مساعدت مبذول گردد. سرابندی در پاسخ به این سؤال که برفرض اینکه با ادامه روند سرمایه ای بودن مسکن و بالا رفتن حاشیه سود برای سازندگان آیا این امیدواری وجود دارد که سازندگان ترغیب به ساخت شوند و شکاف بین عرضه و تقاضا کم شود، گفت: اگر ما با نگاه دوگانه به این مسئله بپردازیم یعنی خلأ کمبود مسکن را برای اقشار آسیب پذیر با کمک دولت پر کنیم، درصد بالایی از این خلأ پر می شود و اقشار مرفه خود با توجه به تعادل بازار می توانند مسکن مناسب خود را تهیه کنند و سازندگان نیز به تدریج و با اشباع شدن بازار از گزینه تجاری شدن کنار خواهند رفت. در شرایط فعلی باید از تهدید نمودن سازندگان و سرمایه گذاران خودداری نمود چرا که با نساختن مسکن توسط سرمایه گذاران مسکن دچار کمبود شدید می شود و مشکلات افزون می گردد.