چگونه تأمین مالی بخش مسکن تحقق می یابد

گروه بازار: بودجه سال 92 در مجلس شورای اسلامی در دست بررسی است و دولت محترم نیز بارها از زبان رئیس جمهور و معاونانش اعلام کرده که مردم نباید منتظر معجزه باشند و نمی توان بیش از کاهش تورم و رساندن آن به نرخ 21 درصد، امید دیگری داشت؛ اما حقایق از این حکایت دارد که با اعمال روش هایی نه تنها می توان از نقطه صفر عبور کرد بلکه می توان به رشد اقتصادی رسید! این مهم تنها به این نکته وابسته است که راهکارهای مدیریتی در بخش های مختلف از اجرا تا امور مالی، با قوت و قدرت به کار گرفته شوند. در واقعیت نیز تکیه بر بودجه دارای آثار زیانباری است که تنها یکی از آنها افزایش نقدینگی است. این درست است که با افزایش بودجه عمرانی ساختمان های بسیاری ساخته می شود و اشتغال زایی به همراه دارد اما هرچه نقدینگی در کار ساخت وساز بیشتر شود به معنای رشد تورم هم هست. پس اکنون چه باید کرد؟ مگر مسکن غیر از زمین، مصالح و تأمین مالی است. حال اگر زمین آماده باشد، با تسهیلات دولتی و آورده متقاضی نیز تأمین مالی شود، سازندگان چیزی غیر از پیمانکار پروژه خواهند بود؟ البته این معادله تا زمانی که تأمین مالی صورت گیرد به قوت خود باقی است اما زمانی که یک پای تأمین مالی بلنگد این جاست که کار سخت شده و نه تنها پروژه نیمه کاره رها می شود که گاه اساس آن زیر سؤال می رود. مشکلاتی که سازندگان مسکن برای نزدیک به یک میلیون واحد باقی مانده مسکن مهر با آن مواجه هستند ونیز مشکلاتی که برای تأمین مالی آن نیاز است، می تواند شاهد مثال خوبی برای این مدعا باشد که حتی بخش خصوصی هم برای تأمین مالی دست به دامان دولت می شود. دولت نیز با توجه به محدودیت های بودجه ای دست رد بر سینه آنها می زند؛ حال آنکه آنان بخش خصوصی اند و راه های بسیاری برای تأمین مالی می توانستند در پیش گیرند. همه این موارد در حالی است که غیر از موارد معدود حاکمیت دولت های پیشرفته برای تأمین مالی به بخش خصوصی متوسل می شوند نه برعکس. کافی نبودن منابع مالی بودجه برای به اتمام رساندن همه پروژه های عمرانی می تواند نه تنها چالش نباشد که به فرصت تبدیل شود. فرصتی برای تمرین زمانی که نفت تمام می شود. تمرینی برای قطع وابستگی به خام فروشی، مشروط بر آنکه برای آن راهبرد داشته باشیم.ادامه این گزارش را در شماره 175 نشریه پیام ساختمان مطالعه فرمایید.