menu

ثبت آگهی رایگان

ماندلا و مسکن برای همه

تنها 5 سال حکومت کرد اما همان زمان کوتاه کافی بود که وضع زندگی مردم را بهبود بخشد و قبل از ترک سیاست "صندوق تأمین اجتماعی" و "مسکن برای همه" را سازمان دهی و اجرا کرد.

تنها 5 سال حکومت کرد اما همان زمان کوتاه کافی بود که وضع زندگی مردم را بهبود بخشد و قبل از ترک سیاست "صندوق تأمین اجتماعی" و "مسکن برای همه" را سازمان دهی و اجرا کرد. بیش از یک چهارم عمر مبارز اتی را درخانه ای به وسعت کوچک ترین خانه های جهان زندگی کرد؛ از همین رو شاید برای وی بازار مسکن یا املاک و مستغلات چندان ملموس نبود، اما این وکیل خوشبین و کارکشته از همان روزها که کنج تنهایی بود برنامه ریزی کرد و آنگاه که از زندان غریب در میان اقیانوس هند به اوج قدرت و بزرگی و عزت در کشورش رسید، مسکن بی خانمان ها را به یاد داشت. کشوری که بزرگ ترین ذخایر الماس و عمیق ترین معدن طلای دنیا (4 هزار متر) را دارد، مالک حلبی آبادهای بسیار پیرامون شهرهای بزرگی چون دوربان، پرتوریا و مانند آنها بود. بخشنده سیاه، حافظه ای قوی داشت، آخرین تصویر در برابر دیدش شهری بود به نام ژوهانسبورگ که به خاطر برج های مرتفع و سر به فلک کشیده اش به نیویورک طعنه می زد، اکنون بعد از 27 سال می توانست بلندای رویای زندگی آزاد و مرفه برای همه را تحقق بخشد؛ اما بخت با مردم هم وطن این بخشنده، یار نبود. در دوران معاون سابق و رئیس جمهور جدید آن کشور سرمایه های لازم برای خانه دار کردن مردم در مسیرهای غیر از آن حرکت کرد. تنها برای نمونه می توان پروژه های ورزشگاهی را دید که به خاطر چند روز مسابقات جام جهانی فوتبال در آن کشور و دقیقاً در جوار حلبی آبادها ساخته شده است. دیگر دولت آپارتاید وجود ندارد، اما اقتصاد ماهیت تبعیضش را حتی در کشوری که بر آپارتاید چیره شد حفظ کرده است. بخشنده فراموش ناپذیر، در کاخ وکینگ هام گفته بود "می بخشم و هرگز فراموش نمی کنم" دلیلی قاطع داشت. ماندلا دیوانه نبود ، آنان که وی و خانواده و ملتش را شکنجه دادند جایزه دهد اما وی دیدی بلند مدت به آزادی داشت. از وهم تا واقعیت جمعیت سیاه پوست تحت ستم در آن کشور چند برابر جمعیت نخبه سفید پوست بود و تنها با چند گروه چریکی می توانستند کل سفید ها را درو کرده و سایرین را فراری دهند.آنچه توانست میان ماندلا با سایر رهبران مبارز ضد نژاد پرستی در افریقا تفاوت مبنایی ایجاد کند این است که ماندلا فکری دور اندیش داشت و با هر وسیله نمی خواست به هدفش که آزادی همه انسان ها بود برسد. ماندلا نیز مانند گاندی، مبارزه منفی یا آنچنان که خودش در تنها کتاب مشهورش نگاشته "راه دشوار ازادی" را انتخاب کرد. آنچه تفاوت ماهوی میان ماندلا را با دیگر رهبران افریقا ایجاد کرد تنها روش مبارزه برای نیل به آزادی نیست بلکه دید متفاوتی است که وی به زندگی داشت و پیروزی را به هر روشی نمی خواست. وی می دانست که پیروز خواهد بود چرا که تبعیض نژادی ضد انسانیت است پس تغییر خواهد کرد اما آنچه می خواست دنیایی ازاد بود نه آزادی سیاه پوستان. حالا افریقا ظاهرا ازاد است اما چه میزان از مردم این کشور معنای آزادی را در خانه های ایمن و شغل مناسب و رفاهی که مبتنی بر درآمد بیش از نیاز و تحصیل و درمان رایگان است در اختیار دارند. قبلا تبعیض بر اساس رنگ پوست بود و اکنون بر اساس توان کسب ثروت. با این همه به خاطر دوراندیشی ماندلا وضعیت افریقای جنوبی بسیار بهتر از حتی کشورهای نفتی افریقایی است. این مهم را مردم افریقای جنوبی مدیون دید متفاوت و دوراندیشی خردمندانه رهبری می دانند که 27 سال به چرایی پیدایش ستم فکر کرده بود. زمانی که سنگ آهن ها را با چکش خرد می کرد غرور و خشم شیطانی را در خود نابود کرد تا خود در زمان حکومت و آنگاه که به قدرت می رسد خود به افرادی تبدیل نشود که روزی با آنها می جنگید. برخی انقلاب ها تنها تغییر جایگاه طرفین را به همراه دارد و برخی رهبران حتی بدون انقلاب هم می توانند ماهیت افراد را تغییر دهند و ماندلا یکی از آنها بود. ساختمان به دلیل بزرگی ابعاد می تواند دلیل خوبی برای برقراری عدالت در یک جامعه باشد اگر به افریقای جنوبی بروید همچنان ساختمان های قشنگ و بزرگ را در ژوهانسبورگ می توانید ببینید و حلبی آباد ها را در دوربان و .... تنها ساکنان آنها تغییر کرده اند چرا که همه مردم آن کشور ماندلا نیستند .

انتهای خبر/پیام ساختمان

این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :

×