مرگ تاریخ شهرها با تخریب خانه های کلنگی

طی سالیان اخیر سرعت تخریب خانه های کلنگی به قدری بوده که علاوه بر هدررفت بخش اعظمی از منابع ملی، هویت تاریخی شهرها را از بین برده و تعریف خانه کلنگی را در نظام شهرسازی تغییر داده است؛ تا جایی که بسیاری معتقدند تخریب بسیاری از خانه های کلنگی نه تنها شهر را بازسازی نخواهد کرد بلکه پس از چند سال خانه های نوسازی شده را به چرخه جدیدی از فرسودگی وارد می کند. غلامحسین میثاقیان، مدیرکل دفتر حفظ و احیا بناها در این خصوص می گوید: مهمترین معضل بافت های تاریخی کشور، نبود تلقی صحیح از معنای شهر است، چون موجودیت یک شهر در کالبد آن خلاصه نمی شود و جمعیت نیز به تنهایی موجود شهر نیست. وی با اشاره به اینکه راه حل معضلات شهری را نباید در مشکلات سازه ای و مهندسی جستجو کرد، ادامه داد: آموزش مفاهیم صحیح شهری، زمینه های بازگرداندن منزلت اجتماعی به بخش های تاریخی و فرهنگی را میسر می کند و این اقدام یکی از مهمترین عوامل حفاظت از بافت های تاریخی و فرهنگی کشور است. او با بیان اینکه آموزش و پیگیری اقدامات حفاظتی اولویت اصلی بافت های تاریخی کشور است، تاکید کرد: بسیاری از بافت های تاریخی کشور در سال های گذشته دچار تخریب های زیادی شده اند، به طوری که در بسیاری از بافت های منسجم و در هم تنیده جز لکه های تاریخی اثر دیگری باقی نمانده است. به همین دلیل اقدامات حفاظتی، جلوگیری از اجرای طرح های نامناسب توسعه ای و بازگرداندن سرمایه اجتماعی مهمترین اتفاقاتی است که باید در بافت های تاریخی کشور رخ دهد.